De galblaas is een klein peervormig orgaan aan de onder kant van de lever rechts boven in de buik. Gal wordt aangemaakt in de lever waarna het tijdelijk wordt opgeslagen in de galblaas. Na het eten van (vet)voedsel trekt de galblaas samen, het gal komt dan via de galwegen in de twaalfvingerige darm terecht. Gal is nodig voor het verteren van vetten. Hoe galstenen precies ontstaan is niet duidelijk maar stilstaande gal in de galblaas kan gaan indikken waardoor gruis en galstenen kunnen ontstaan. Ook vrouwelijke hormonen, verhoogd cholesterol in het gal, overgewicht, snel afvallen en erfelijke factoren spelen een rol.
Veel mensen hebben of krijgen galstenen zonder dat ze daar ooit last van krijgen. Slechts 20% zal klachten ontwikkelen doordat galstenen/gruis de galblaas of galwegen blokkeren en het gal niet meer goed kan doorstromen. Dit kan klachten van intermitterende buikpijn (vaak rechtsboven) geven die gepaard kunnen gaan met misselijkheid en braken. Als blokkade van de galblaas te lang duurt kan er een acute galblaasontsteking ontstaan, bij meerdere kortere periodes van blokkade kan er sprake zijn van een chronische ontsteking van de galblaas. Ook kunnen galstenen klem komen te zitten in de grote galgang richting de darm, dit gaat dan vaak ook gepaard met geelzucht en ontkleurde (stopverf)ontlasting. De galstenen moeten dan verwijderd worden met een kijkonderzoek via de maag en twaalfvingerige darm een Endoscopische Retrograde Cholangio- en Pancreaticografie (ERCP). Galstenen in de galblaas kunnen niet op deze manier verwijderd worden.
Meestal kan de diagnose aan de hand van uw klachten en een echografie van de galblaas vastgesteld worden. In sommige gevallen is aanvullend onderzoek in de vorm van een MRI-scan noodzakelijk.
Bij deze methode worden er 4 kleine sneetjes gemaakt in de buikwand. Met behulp van een viertal buisjes worden een camera en verschillende instrumenten in de buik gebracht na inblazen van CO2(kooldioxide) gas. Met de ingebrachte instrumenten wordt de galblaas indien nodig, bij verklevingen, losgemaakt van de omliggende structuren, zoals de maag of twaalfvingerige darm waarna de afvoergang en de slagader van de galblaas worden opgezocht en vrij geprepareerd. As deze voldoende zijn vrijgemaakt worden beide structuren afgebonden met metalen clips en doorgenomen. Hierna kan de galblaas losgemaakt worden van de lever en met een zakje via de incisie bij de navel verwijderd worden. Na een laatste controle in de buik, kunnen de instrumenten verwijderd worden. Incidenteel is het nodig om een katheter (slangetje) achter te laten om wondvocht af te voeren. Nadat het CO2 gas is uitgelopen worden de buisjes verwijderd en kan de buikwand worden gesloten.
Het kan voorkomen dat gedurende de operatie blijkt dat de galblaas niet veilig verwijderd kan worden met de kijkoperatie-techniek. Dat kan omdat de galblaas te ernstig ontstoken is of omdat er teveel verklevingen zijn. De kijkoperatie wordt dan op dat moment beëindigd en wordt er over gegaan tot een open buik operatie om alsnog de galblaas te verwijderen. Er wordt een incisie van ongeveer 8 cm gemaakt in de rechter bovenbuik net onder de ribbenboog.
Beide operaties worden onder algehele narcose verricht. Het voordeel van de kijkoperatie is dat er een sneller post-operatief herstel is, minder pijn en een lagere kans op wondinfecties. U mag meestal dezelfde dag alweer naar huis.
Geen enkele operatie is zonder risico’s, ook bij deze ingrepen is er kans op algemene complicaties zoals, nabloeding, wondinfectie, trombose en longontsteking. Specifiek voor de galblaasoperatie is dat er ook een zeer kleine kans is op beschadiging van de galwegen en/of beschadiging dan wel perforatie van nabijgelegen organen.
De herstelperiode is afhankelijk van de operatiemethode en van persoonlijke factoren. Vermijd de eerste week activiteiten waarbij u veel beweegt en kracht zet op de buikspieren. Gemiddeld is de herstelperiode één tot twee weken. Na deze periode kunt u uw dagelijkse activiteiten weer oppakken en rustig aan beginnen met sporten. Het kan zijn dat uw klachten langer aanhouden. Het advies is in dat geval te doen wat u kan, zónder te forceren. U voelt dit zelf het beste aan.
Klachten die na de operatie kunnen voorkomen:
Een kleine temperatuursverhoging de eerste 48 uur na een operatie is normaal. Als de temperatuur hoger dan 38,5 graden Celsius is en na twee dagen niet verdwenen neemt u contact met ons op.
Sommige patiënten ontwikkelen obstipatie na de ingreep, zorg dat u voldoende drinkt en voldoende beweegt. Zo nodig kunnen we u laxantia voorschrijven.
Neem contact met ons op als u na operatie de volgende klachten heeft:
En in alle andere gevallen waarin u denkt onze hulp nodig te hebben.